مورد «نیمه شب» با اميرحسين قیاسی و شگرد آلترناتیو پلتفرم نماوا

الینا مستعدی(روزنامه‌نگار)
مورد «نیمه شب» با اميرحسين قیاسی و شگرد آلترناتیو پلتفرم نماوا

به نظر می‌رسد با اشباع بازار پلتفرم ها از سریال‌هایی که در هر ژانری که باشند بیش از متن بر چهره بازیگران سرشناس تکیه دارند‌ و همین تکیه بیش از حد نیز آنها را زخم‌دار کرده، پلتفرم نماوا آهسته و پیوسته در حال قوام دادن به مسیری آلترناتیو است.

نماوا گرچه در ماه‌های گذشته سریال‌هایی مثل «غربت»، «دیو و ماه پیشونی2»، «ازازیل» و «بلیت یکطرفه» را داشته که در تنوع ژانری یکتا هستند اما در عین حال برنامه هایی سرگرم کننده هم داشته که بعضا در جریان سازی و فضاپردازی از بسیاری سریالهای پرچهره شبکه خانگی جلوترند.

دیگران چه می خوانند:

ازجمله این برنامه‌ها، رئالیتی شوی «نیمه شب با امیرحسین قیاسی» است که به واسطه تسلط مجری بر طنزپردازی های انتقادی و در چارچوب و قدرت خلاقانه وی در بازی با سوژه های روز بسیار فراگیر شده و تقریبا روزی نیست که تکه ای از آن در فضای مجازی نچرخد و حتی امیرحسین قیاسی را در جایگاه ایده پردازی برای شوی تازه رامبد جوان-کارناوال- قرار داده است.

مدتهاست در رسانه های رسمی خبری از برنامه های نقادانه سرگرم کننده نیست و مجریانی که زمانی با اجرای چنین برنامه هایی در تلویزیون، مشهور شدند در سالهای اخیر آن قدر از کار اصلی خود دور شده‌اند که حتی وقتی دوباره می‌خواهند به چنین عرصه ای وارد شوند، خروجی کار جز محصولی خنثی و بی‌مزه نیست.
چنین برنامه‌هایی را اتفاقا باید جوانان تازه‌نفس و بااستعدادی بسازند که هنوز محافظه‌کاری پیشه نکرده‌اند.

پلتفرم نماوا به درستی بر روی برنامه مفرح نیمه شب سرمایه گذاری کرده و از اميرحسين قیاسی خواسته ذوق طنازانه خود را در نقدی محترم و درعین حال سرگرم کننده برای مخاطب به کار گیرد و می‌بینیم که شوخی های قیاسی از اقتصاد تا سیاست و حتی شوخی با همکاران هنری نه تنها ناراحت‌کننده نمی‌شود که باعث میشود تکه‌های این برنامه نماوا مدام دست به دست شده و در فضای مجازی بچرخد.

ورود نماوا به حیطه تولیدات غیرنمایشی سرگرم کننده مخصوص دیروز و امروز نیست و این پلتفرم سالها پیش تاک‌شویی مثل «هم‌رفیق» را داشت که هنوز هم گفتگوهایش دیدنی و جذاب است. در ماه‌های اخیر نیز نماوا با یک برنامه‌ریزی درست هم یک شوی استعدادیابی در حیطه استندآپ مثل «رینگو» را داشته و هم یک برنامه مافیایی پرچهره مثل «الکلاسیکو به روایت تسلا» و هم یک برنامه تخصصی در حیطه موسیقی نظیر «کنسرتینو». اینها همه برنامه‌هایی بودند که در مخاطب‌پسندترین حالت و در عین حال با استانداردهای تکنیکی قابل قبول تولید شده اند.

نماوا به درستی دریافته مخاطب خسته از مجموعه‌های نمایشی تکراری پرچهره را بایست با ساختارهای بصری تازه هدف گرفت و موفقیت «نیمه شب با اميرحسين قیاسی»، یعنی پاسخ مثبت مخاطب به دریافت نماوا. دریافتی که این پلتفرم را در جایگاهی متمایز با دیگرانی قرار می‌دهید که همچنان گمان دارند پلتفرم یعنی تعدادی بازیگر بیاوریم و سریال نمایشی بسازیم. شبکه خانگی به برنامه هایی مثل «نیمه شب...» بسیار بیشتر از اینها نیاز دارد.

مورد «نیمه شب» با اميرحسين قیاسی و شگرد آلترناتیو پلتفرم نماوا

اخبار وبگردی:

آیا این خبر مفید بود؟